وایت اسپریت یا اسپریت معدنی مایعی شفاف برپایه نفت سفید (کروزن) هستند که می­توان به حلال‌های ۴۰۰، ۴۰۲، ۴۰۳ ،۴۰۶ و ۴۱۰ اشاره نمود. این مواد از هیدروکربن های آلیفاتیک و آروماتیک تشکیل شده است که براساس درصد ترکیبات آروماتیک موجود دارای خواص و بوی مخصوص به خود می باشند. این حلال‌ها بر اساس میزان درصد ترکیبات آروماتیک موجود به دو دسته آروماتیک بالا و آروماتیک پایین تقسیم می‌شوند. در بین انواع حلال‌های وایت اسپریت، حلال ۴۰۲ اهمیت و کاربردهای ویژه‌ای دارد. آنها دارای نقطه ذوب 40- درجه سانتی گراد و محدوده نقطه جوش 200-150 درجه سانتی گراد می­باشند.

به طور کلی برای وایت اسپریت­ها دو نوع طبقه بندی وجود دارد 1- از لحاط درصد ترکیبات آروماتیک 2- از لحاظ نقطه اشتعال

در طبقه بندی اول وایت اسپریت ها چهار نوع هستند. نوع 0 (بابوی زیاد)، نوع 1 (هیدروسولفوریزاسیون)، نوع 2 (کم بو) و نوع 3 (بی بو). ترکیب انواع مختلف وایت اسپریت به فرآیند تولید بستگی دارد.

نوع 0:

وایت اسپریت با بوی زیاد است. این نوع شامل هیدروکربن‌ های عمدتاً اشباع شده است که دارای تعداد کربن در محدوده 12-C9C و نقطه جوش تقریباً بین 220-140 درجه سانتیگراد هستند.

نوع 1:

این نوع وایت اسپریت از فرآیند سولفورزدایی کاتالیزوری نوع صفر به دست می آید.این حلال ها شامل هیدروکربن‌هایی است که تعداد کربن آن‌ها در محدوده 12-C7C و نقطه جوش تقریباً بین 230-90 درجه سانتیگراد (آروماتیک <25٪) است.

نوع 2:

این حلال که وایت اسپریت کم آروماتیک و ترکیب پیچیده‌ای از هیدروکربن‌های به دست آمده با روش استخراج حلال است، حاوی هیدروکربن‌های آلیفاتیک در محدوده‌ی ۷ Cتا ۱۲ Cو نقطه جوش در محدوده‌ی تقریبا °C 9۰-23۰ (آروماتیک کمتر از ۵%) است.

نوع 3:

نوع چهارم وایت اسپریت ترکیب پیچیده ای از هیدروکربن ها است که با استفاده از روش هیدروژناسیون در حضور کاتالیزور به دست می آید و نقطه جوش تقریباً بین 230-65 درجه سانتیگراد است. این نوع شامل هیدروکربن هایی است که تعداد کربن آنها عمدتاً در محدوده 12-C6C و آروماتیک <1٪ (بی بو) می­باشد.

در طبقه بندی دوم از لحاظ اشتعال پذیری برای هر نوع وایت اسپریت سه درجه متفاوت وجود دارد. هر درجه با شرایط تقطیر تعیین می شود.

درجه اشتعال پایین: با نقطه اشتعال در محدوده 21 تا 30 درجه سانتیگراد است.

درجه اشتعال معمولی: در آن نقطه اشتعال در محدوده 31 تا 54 درجه سانتیگراد است.

درجه اشتعال زیاد: با نقطه اشتعال بیش از 54 درجه سانتیگراد است.

این درجه بندی با توجه به نفت خام مورد استفاده به عنوان ماده اولیه و شرایط تقطیر تعیین می شود.